پادگان زاریا

به نام خدای همه

 

در هفته ی منتهی به آغاز فصل سرد، مایع گرمی روی زمین میریزد. یک فنجان قهوه ی اصل داغ از روی میز سرهنگ، روی زمین سیاه پادگان زاریا می افتد.
- بیشتر پول بدهید!
همین هم زیاد است. اگر میخای سربازان ت کشته نشوند، دهانت را ببند.
- اما!...
معامله ای برد-برد است. تو رافضی ها رو میکشی و ما سربازان ت را نمیکشیم. البته برای مدت محدود!! یادت باشد!
- قبول

حاج ابراهیم! حاج ابراهیم!
تیراندازی میکنند. باز این وهابی های بوکوحرام آماده اند.
اما نه!!! لباس ارتش دارند... ارتش حمله کرده است. یا صاحب الزمان یا فاطمه ی زهرا !!!
حاج ابراهیم تیر خورده... حاج ابراهیم!! حاج ابراهیم!!!
یا حسین...

هنوز دارد میکشد، انگار سیری ندارد این خون آشام جهانی. سوگواران صلح‌خواه نمای حادثه پاریس، گلوی شان بسته شده خفه شده اند از بس گریه کرده اند و افسوس خورده اند برای چشم رنگی های سفید برفی. بی بی سی کاملا بی طرفانه اعلام سکوت می کند درباره قتل عام نیجریه. شاید سرهنگ پادگان زاریا از پولهای بوکوحرام، به حسابش ریخته که خفه خون گرفته است.

----- **** ----

حضرت خورشید(ره):
از شهادت نمی‌ترسیم و بحمدالله امروز قدرت ایرانی و قدرت اسلام در ایران به طوری است که توجه همه ملتهای ضعیف را به خودش معطوف کرده است، و اسلام صادر شد در سرتاسر دنیا. از این سیاه‌های عزیزی که در امریکا هستند، و تا آفریقا و تا شوروی و همه جا، نور اسلام تابیده است و توجه مردم به اسلام شده است. و منظور ما از صدور انقلاب همین بود و تحقق پیدا کرد، و ان شاء الله اسلام در همه جا غلبه بر کفر خواهد پیدا کرد.

 صحیفه نور جلد هفده، صفحه چهارصدوپانزده

۴ اردیبهشت ۱۳۶۲ / ۱۰ رجب ۱۴۰۳
----- **** ----

 

حسب الامر فرمانده: (پیوند میدهیم)

+ سفیر

+ کوه های طلا را همچون سنگ دید(3)

+ نمی خواهم در نیجریه باشم

+ جان می دهد ...

+ فدای همه ی مشتیا

+ شیخ ها و سید ها

+ خون طلب دارد!

+ قصاب نیجریه

+ برسد به دست شیخ زکزاکی

(بازنشر) دارند جمع می کنند

هوالشهید

نشسته ام گوشه ای و از پشت پرده اشک نگاه می کنم، به ظاهر در چشم های مردم شهر دیده می شود، دارند سیاهی عزایت راجمع می کنند، مگر می شود اشک های غریبی تو را جمع کنند، مگر می شوند صدای های سینه زنی غمت را  که در گوش روزگار ماندگار شده است جمع کنند، مگر می‌ شود پاره های سوخته دل ما را جمع کنند،

مگر صدای غریبانه تو در گودی قتلگاه جمع می شود؟ مگر فشار غم یار از روی دل زینب کم می شود...

باید عالم همه ماتمکده شود، شاید شاید، که نه، یک لحظه از غربت عاشورا کم نمی شود

آقا، قبول! خون گریه های شما

آقا، قبول! دعاهای شبانه ی شما

آقا، قبول! اربعین پای پیاده کربلا

می دانم! فقط رنگ سیاه گناهان ما مولا!

چشم های خسته از اشک شما را خسته تر می کنند

پ.ن: خوشا آنان که دو ماه نیرو گرفتند تا زنده بمانند بی(کم) گناه!!!

پ.ن: الو الو کربلا، یا حجت الله، جواب بدین به گوشم، شما گفتی صدا مو داری، اما گوش من است که پرده دارش، شیطان شده است...

پ.ن: راه نفسم گرفته با بغض هایی از عزای تو یا حسین، کاش گریه می کردم

*******

این مطلب در تاریخ ۱۳۹۳/۱۰/۰۲ منتشر شده بوده.