جمعه, ۵ مهر ۱۳۹۲، ۰۱:۲۷ ق.ظ
هوالغفور
اینجا لبهی دره منیت که ایستاده ام، صدای کسی می آید، غمی در صدایش موج می زند،می چرخم و می چرخم چیزی نمی بینم،فضا تاریک است، اما صدا خفیفی می آید اللَّهُمَّ لاَ أَجِدُ لِذُنُوبِی غَافِراً تکرار تکرار تکرار می کند ظَلَمْتُ نَفْسِی
چرا نمی بینم..؟ صدا نزدیک است خیلی نزدیک. سر خم می کنم درونم را می بینم، قلبم فریاد می زند اما گوش هایم انگار نمی شنوند!
فریاد می زنم یَا رَبِّ مَدَدْتُ یَدِی... صدا در مغزم می پیچد، اما نفس راحت خوابیده است.
یکی از حجب که مانع از فهم قرآن شریف و استفاده از معارف و مواعظ این کتاب آسمانی است،
حجاب معاصی و کدورات حاصله از طغیان و سرکشی نسبت به ساحت قدس پروردگار عالمیان است که قلب را حاجب شود از ادراک حقایق
[حضرت خورشید(ره)]
۳
۰
۹۲/۰۷/۰۵
أَنَا عَبْدُکَ الضَّعِیفُ الذَّلِیلُ الْحَقِیرُ الْمِسْکِینُ الْمُسْتَکِینُ الْمُسْتَجیر...
الهی.. اِرحَم ..