چرا جا مانده اند؟

هوالشهید

آنها که رفته اند لاجرم از چیزهایی بریده اند تا سبکتر حرکت کنند، از مواد این دنیایی از  مال و منال و اجرام نادیدنی مثل احساس های شهرت و قدرت و چند نقطه که برای هر شخصی دلبستگی هایش مشخص است، بریده اند. خوشا رسیدن به محبوب

آنها که جا مانده اند پای رفتن داشتند، بریده بودند ، دلشان آنجا بود، اما قید و بند روزگار زمین گیرشان کرده بود، حلالیت طلبی ها آتش شان می زد، تصاویر ارسالی آنجا غم بر غمشان آوار می کرد، اینها پیش از این رفته بودند آنجا، امسال که نرفتند، بی لیاقتی و کم سعادتی نداشتند...

حال اینها را کسی که نرفته است هیچ زمان درک نمی کند، سخت است آقا صدایت بزند و تو سر در امور دنیایی کنی و اشک پنهانی بریزی که جا ماندیم از قافله! بد برزخی است بین دنیا و بهترین سفر عالم گیر کردن، اینها را ملامت نکنیم اینها پر دردند و جا مانده

دیدی آنها که رفتند کار حسینی کردند و حالا که تو ماندی باید کار زینبی کنی و گرنه ...

قرن هاست که فریاد «هل من ناصر» سید الشهدا(ع) پهنه زمان را پیموده است.اما از عاشورای سال ۶۱ هجری قمری، دیگر زمان از عاشورا نگذشته است و همه روزها عاشوراست. زمان بر امتحان من و تو می گردد تا ببیند که چون صدای «هل من ناصر» امام عشق برخیزد، چه می کنیم.

 (آقا سید مرتضی)