چشم بسته، قلب باز

هوالعلی

امروز چشمم را بستم، اما قلبم باز نشد. بیشتر بسته نگاهشان داشتم اما انگار این قلب مقفول سالهاست که خاک می خورد قفل هایش.

امروز بعضی ها سالهاست که چشم سر را روی سیاهی های دنیا ما آدم های به اصطلاح بینا بسته اند. فرق بزرگ ما با این «آدم روشن ها»... قلبهای بازشان است. قلب که باز باشد دیگر چشم سر را برای چه می خواهی!!؟

امروز عصایی سفید برداریم ، شاید قلبمان تکانی بخورد... شاید!

******************************************

دست و پای مناط انسانیت نیست، این قشر است، لُب انسان روح انسان است،
نفس ناطقه انسان است. وقتی نفس ناطقه انسان قوی شد باکی از این نیست
که جسمش علیل باشد، انسان به روح انسان است.
[حضرت خورشید(ره)]